De eerste getuigenis is van Mustafa (20j), een student in het 6^de jaar technisch onderwijs in Bergen:

“De quarantaine was moeilijk voor mij, omdat ik niet de gewoonte heb om lang thuis te blijven. Ik volgende nog twee andere vormingen en een avondcursus na school. En van de een op de andere dag ben je opgesloten in je eigen huis. Ik kon me niet meer concentreren, ik kon mijn boeken niet meer openslaan. Het was moeilijk. Tuurlijk was er flexibiliteit. Ik ben geslaagd voor school omdat we geëvalueerd waren op onze resultaten van december. Maar ik heb het gevel dat mijn competenties afgenomen zijn, dat ze onderbenut gebleven zijn omdat ik niet kon werken bij mij thuis. Ik heb geprobeerd om mij aan de situatie aan te passen, maar mijn hersenen waren ontkoppeld. En het zal zeker moeilijk zijn om deze achterstand in te halen.”

Op 6 december 2019 werd de Ecole des Etoiles de Charleroi, lid van Fedactio, bezocht door Sinterklaas. Het was een gelegenheid voor de studenten om hem te bedanken en te leren! 

Op 6 december verwelkomde l’Ecole des Etoiles in Charleroi, lid van Fedactio, de Sint. Hij bracht vele geschenken met zich mee voor de kinderen. Sinterklaas kon tijdens zijn bezoek een echte show van de leerlingen bijwonen. De leerlingen brachten prachtige dansen en liedjes. Een uitstekende gelegenheid voor hen om de Sint te bedanken en het evenement te koppelen aan de muzikale lessen op school.

De komst van de Sint brengt een aantal van de waarden die Fedactio uitdraagt, zoals interculturaliteit, delen en leren, samen.

Ter gelegenheid van de Internationale Vrouwendag op 8 Maart wil Fedactio haar inzet voor de verdediging van vrouwenrechten en gendergelijkheid nog eens extra in de verf zetten. Ondanks dat vrouwen hun weg beginnen te vinden in domeinen als de politiek, is genderongelijkheid nog steeds diepgeworteld in onze samenleving.

Naast de vele behaalde doelstellingen blijft de weg naar gendergelijkheid lang en vol obstakels. Gelukkig zijn vele spelers zoals verenigingen, non-profitorganisaties, feministische bewegingen en anderen bezig met die dagelijkse strijd. Ook Fedactio probeert hier zijn steentje bij te dragen. Gedurende 7 weken werden sterke vrouwen geprezen op onze website in de rubriek 'Sterke vrouwen in de kijker', die vandaag op z'n einde komt. Om ze in schoonheid af te sluiten blikken we terug op al de vrouwen die in de kijker gezet werden gedurende de voorbije weken. Eén voor één vrouwen om trots op te zijn.

In de rubriek werden enkele impressionante, internationale vrouwen in de spotlights gezet. Iedereen kent haar als de vorige First Lady van de Verenigde Staten: Michelle Obama werd in de kijker gezet als voorvechtster van gelijke kansen en educatie. Ze maakte gebruik van haar status als First Lady om maatschappelijke problemen aan te kaarten. Haar grootste focus ligt op het versoepelen van de toegang tot educatie voor jonge meisjes. Een tweede internationaal erkende vrouw is Nisreen El-Hashemite. Ze heeft een master in geneeskunde, een doctoraatstitel in menselijke genetica, is actief in gros van organisaties én is prinses van Irak. Ze pleitte persoonlijk voor de erkenning van vrouwen in de wetenschap, op die manier werd de Internationale dag van vrouwen en meisjes in de wetenschap ingevoerd.

Net als Nisreen El-Hashemite werden er nog andere vrouwelijke wetenschappers in de spotlights gezet als hulde voor de internationale dag van vrouwen en meisjes in de wetenschap (11 februari). Naar aanleiding van wereldkankerdag op 4 maart werd Sophie Lucas in de spotlights gezet. Ze is onderzoekster en verdiept zich in kankerimmunologie aan het de Duve instituut en is eveneens professor aan de UCL. Ze doet onderzoek om nieuwe vormen van kankertherapie te ontwikkelen. We namen evenals een interview af met Angélique Léonard, professor bij het departement Chemical Engineering aan de Universiteit van Luik en voorzitster van de ondernemingsraad ‘Femmes et Sciences’. Hiernaast zet ze zich ook in voor gendergelijkheid en de empowerment van meisjes en vrouwen in de toegepaste wetenschappen. Ook eerden we Els Van Hoof: een Belgisch politica die zich bekommert om de vrouwelijke gezondheid. Ze vecht voor verscheidene thema’s waaronder genitale verminking. Daarom werd ze onze vrouw in de kijker voor de internationale dag tegen vrouwelijke genitale verminking op 6 februari.

Natuurlijk werden ook Belgische vrouwen gevierd. Anuna De Wever kreeg enorm veel media-aandacht voor haar initiatief van de klimaatmars. Ze riep Belgische scholieren op om elke donderdag te spijbelen voor het klimaat. Elke week spijbelen duizenden jongeren in de naam van het klimaat om de urgentie duidelijk te maken. Ook Hafsa El-Bazioui kreeg een plaatsje in onze rubriek. Haar monsterscore tijdens de verkiezingen in Gent zette haar in de spotlights. Naast haar politieke carrière is ze vrijwilliger bij de inburgeringsdienst, zit ze bij de vrouwenraad en houdt ze zich met nog tal van andere activiteiten bezig. Een echte duizendpoot, die niet mocht ontbreken in onze lijst. Naar aanleiding van Zero Discrimination Day op 1 maart spraken we over Dalilla Hermans, een Belgisch opiniemaakster en schrijfster bij Charlie magazine. Dalilla maakte naam voor zichzelf met haar open brief over racisme. Ze bracht al twee boeken uit waaronder een kinderboek. Ze wil racisme tegengaan en zwarte meisjes een hart onder de riem steken. Tot slot riepen we op om mee te helpen aan de vervrouwelijking van Wikipedia. Eén van de meest bezochte sites ter wereld lijdt onder de onderrepresentatie voor vrouwen. Samen streven voor meer inhoud door, over en voor vrouwen.

Fedactio schijnt haar licht op de onderrepresentatie van vrouwen. In een samenleving gemaakt door mannen, voor mannen, is het essentieel om concrete acties te creëren gericht op het promoten van vervrouwelijking. Het ultieme doel is een samenleving bekomen die gelijk is en representatief voor elk individu.

Naar aanleiding van de Zero Discrimination Day op 1 maart werpt Fedactio een blik op de discriminatie van hiv-positieve personen. Hoewel er enorm veel medische vooruitgang werd geboekt in het gevecht tegen hiv blijven de sociale opvattingen achter.

De Verenigde Naties pakt sinds dit jaar discriminerende wetten aan die de toegang tot essentiële diensten voor bepaalde groepen bemoeilijkt. Vorig jaar werd het voor 15-jarige adolescenten in de Filipijnen mogelijk om zonder ouderlijke toestemming getest te worden op seksueel overdraagbare ziektes. Bovendien werden wetten die het strafbaar maakten de hiv-status geheim te houden herroepen. Gelimiteerde toegang of zelfs weigering tot gezondheidszorg, discriminatie op de arbeidsmarkt, discriminatie in de huiselijke omgeving, weigering van mogelijke promoties... zijn maar enkele voorbeelden van discriminerende situaties die dagelijks door het gros van alle hiv-patiënten in ons land worden ervaren. Vespa2, een Frans onderzoek gepubliceerd in 2014 ondervroeg 3000 hiv-patiënten. Daaruit bleek dat 26% van de bevraagde hiv-patiënten al te maken kreeg met discriminatie in verschillende contexten, waaronder bij de aanwerving (24%), in de familiale omgeving (11%) en zelfs bij toegang tot gezondheidszorg (8%).

In die laatste sector werd een experiment uitgevoerd in 2015 door Aides, een associatie die vecht tegen aids. Aan de hand daarvan werd nagegaan welke houding geneeskundige professionals hebben tegenover hiv-positieve personen. Een telefoongesprek werd opgezet waarbij elke deelnemer twee keer belde; de eerste keer zonder hun aandoening te vermelden, de tweede keer wel. Uit het experiment bleek dat 1 op 3 tandartsen hiv-patiënten weigeren. Bij gynaecologen is het resultaat minder alarmerend, maar nog steeds weigerden 7 op 116 gynaecologen een afspraak. In België is de situatie gelijkaardig. 13% van de hiv-patiënten geven aan dat hun toegang tot gezondheidszorg geweigerd werd omwille van hun diagnose. 15% ondervond al moeilijkheden of werd volledig afgewezen na een aanvraag van diensten zoals een verzekering of een lening. Hierbij komen nog andere vormen van discriminatie; op basis van etnische afkomst, seksuele voorkeur, huidskleur, sociale-economische status, geslacht... Uit studies werd afgeleid dat vrouwen met hiv meer discriminatie te verduren krijgen dan mannen met het virus. Door intersectionaliteit neemt discriminatie verschillende vormen en groottes aan.

Ondanks dat de maatschappelijke perceptie van hiv maar weinig veranderde sinds de vroege jaren 80, evolueerde de ziekte en de behandeling van patiënten wél enorm. Vandaag maken hiv-remmers de virale lading van het virus zo klein dat het virus bij bloedtests ongedetecteerd blijft en de kans op besmetting zeer klein is. De medische vooruitgang dus is enorm, maar toch raakt die informatie niet bekend bij het grote publiek. Er bestaan nog steeds veel misvattingen over het virus zelfs en op de manier waarop het doorgegeven kan worden. Elise Marsicano is sociaal demografe, lid van het wetenschappelijk comité van Sidaction en auteur van de Vespa2 studie. Als postdoctoraal onderzoekster bestudeerde ze discriminatie van hiv-positieve personen. Ze zegt dat bewustmaking en educatie over het virus sleutelelementen zijn voor de maatschappelijke perceptie over mensen die met het virus leven. Zo bestaan er bijvoorbeeld nog steeds mythes rond het doorgeven van hiv (via insectenbeten, speeksel, zweet of zelf een simpele kus) die dringend de wereld uit geholpen moeten worden. Informeren is een eerste grote stap voor het beter begrijpen van het virus, en bijgevolg ook de mensen die er mee leven. Marsicano voegt toe dat een eerste vorm van discriminatie van personen met hiv eruit bestaat dat ze onzichtbaar blijven. We zouden hen zichtbaar moeten maken en hen met waardigheid behandelen.

De medische vooruitgang in verband met het hiv-virus is opmerkelijk maar nog zeer onbekend bij het publiek. Stereotypes blijven ingeworteld in onze samenleving en educatie blijft het beste wapen om elke soort van discriminatie uit te roeien. Als federatie van verenigingen zijn we er eveneens van overtuigd dat educatie hét antwoord is om dergelijke maatschappelijke tendensen te doen keren. Door dit onderwerp te belichten, hopen we bij te dragen tot de kennis over en het begrip voor personen met hiv. 

Op 12 februari hebben ondernemersfederatie Betiad en de VDAB de handen in elkaar geslaan. Samen organiseerden ze een infosessie over werkplekleren. De infosessie werd georganiseerd op vraag van verschillende ondernemers en werkgevers. Via opleidingen, maar ook door nauwer samen te werken met VDAB, willen werkgevers extra inzetten op werkplekleren. Werkplekleren is een containerbegrip voor tal van opleidingsmaatregelen om toekomstige werkkrachten een job al doende aan te leren. De praktijkgerichte opleiding op de werkvloer is een essentiële sleutel om werknemers nieuwe vaardigheden bij te brengen en/of te specialiseren in een bepaalde beroepstak. Bij werkplekleren gaan werkgevers vooral focussen op de talenten en motivatie van werkkrachten. Bovendien is talentmobiliteit een belangrijke schakel om knelpuntberoepen op te vullen. Werkgevers zijn vragende partij om verder te investeren in werkplekleren. Tijdens de infosessie werden naast werkplekleren, ook de uitdagingen van de huidige arbeidsmarkt aangehaald. De werkgevers en ondernemers zien heil in het werkplekleren om toekomstige werknemers bij te scholen als de missing link in hun organisatie.

Vandaag staat onze rubriek “Vrouwen in de kijker” in teken van Angelique Léonard, professor bij het departement Chemical Engineering aan de Universiteit van Luik. Als voorzitster van de ondernemingsraad ‘Femmes et Sciences’, spant prof. Léonard zich ook in voor het promoten van gendergelijkheid en de empowerment van meisjes en vrouwen in de Toegepaste Wetenschappen. We kregen de unieke gelegenheid om Angélique Léonard te interviewen. Wat volgt is een korte voorstelling van haar verwezenlijkingen.

Léonard behaalde een master in Chemical Engineering en en promoveerde als doctor in de Toegepaste Wetenschappen. Als jonge onderzoekster was ze gevoelig voor milieuproblematiek en voerde destijds onderzoek naar industriële droging van slib in zuiveringsinstallaties. Ze werd de eerste wetenschapster ter wereld voor beeldvormingstechnieken gebruikt maakte van een röntgenschaal. Prof. Léonard won de Frédéric Swart-prijs, uitgereikt door “The Royal Academies for Science and the Arts of Belgium” (RASAB). De prijs wordt toegekend aan origineel wetenschappelijk onderzoek in de chemische industrie. Daarenboven werd ze genomineerd door het ‘World Forum for Crystallization, Filtration and drying’ (WFCFD) als “Best Scientist under the age of 35 years" (prijs voor de beste wetenschapper onder de 35 jaar). Daarnaast is ze ook nog auteur/co-auteur voor tal van nationale en internationale wetenschappelijke tijdschriften.

In mei 2018 werd prof. Léonard verkozen tot voorzitster van de ondernemingsraad ‘Femmes et Sciences’, opgericht in 2016. Deze ondernemingsraad is een platform dat de empowerment van vrouwen in academische en wetenschappelijke instituten ondersteunt. De raad geeft advies en aanbevelingen over gendergelijkheid, en werkt aan maatregelen over dit onderwerp bespreekbaar te maken.

Prof. Léonard haar werk past perfect binnen de extra aandacht in onze rubriek voor de empowerment van vrouwen. Fedactio bewondert Angélique Léonard voor haar parcours en alles wat ze heeft betekend voor vrouwen in het wetenschappelijke veld. Tot slot maar niet het minst ondersteunt Fedactio de missie van ‘Femmes et Sciences’ om gendergelijkheid te promoten in de exacte wetenschappen. Genoeg gesprekstof voor een interview:

Zou u zich eerst en vooral kort kunnen voorstellen en daarna uw professioneel parcours beschrijven?
Ik studeerde civiele techniek in de chemie en materiaalkunde aan de universiteit van Luik. Na mijn studies als ingenieur schreef ik een doctoraat gevolgd door een postdoctoraat in Bordeaux en Londen. Ik bemachtigde een permanent mandaat als gekwalificeerd onderzoekster bij de FNRS. Hierna was ik docent in duurzame ontwikkeling en industriële processen. Gedurende mijn carrière beklom ik de academische ladder; eerst was ik professor, daarna hoogleraar. Sinds 2016 ben ik lid van de vereniging ‘Femmes & Sciences’ (Vrouwen en Wetenschap), waar ik sinds mei dit jaar voorzitter van ben.

Zou u ons kunnen uitleggen waarvoor de ondernemingsraad ‘Femmes & Sciences’ staat en welke activiteiten en functies ze uitoefent?
De ondernemingsraad bestond al 20 jaar op een niet-officiële manier. ‘Femmes & Sciences’ (Vrouwen en Wetenschap) is pas officieel ontstaan in 2016 aan de hand van een decreet van Minister Jean-Claude Marcourt. De belangrijkste doelstelling is het bevorderen van gelijkheid tussen vrouwen en mannen op de werkvloer. Daarvoor moesten verschillende acties worden ondernomen. De eerste actie bestaat uit het kenbaar maken van cijfers, onder andere genderstatistieken van de verschillende richtingen en carrières. Ten tweede moesten we een geheel van ‘good practices’ opstellen, die kenbaar maken binnen de universiteiten en bekijken hoe ze kunnen helpen met de verzoening tussen het professioneel- en privéleven. Op die manier helpen we met het verlagen van de drempels die vrouwen ondervinden om door te stoten naar hogere posities.

Hoe verklaart u de onderrepresentatie van vrouwen in de STEM werkvelden?
Dat is een extreem complexe problematiek. Uiteindelijk kunnen we stellen dat vrouwen wel degelijk dezelfde competenties als mannen bezitten. Wanneer de omstandigheden gunstig zijn, zijn hun prestaties vergelijkbaar met die van mannelijke collega’s. We hebben echter vastgesteld dat beroepen vaak volgens gender worden ingedeeld. Die beeldvorming krijgen we al sinds kleins af aan mee. Dat is de reden waarom meisjes eerder kiezen voor sociale beroepen, personenhulp, jeugdzorg, gezondheidssector of het onderwijs. Bovendien zien we dat vrouwen vaker voor jobs in die sector kiezen omwille van hun flexibiliteit. Op die manier kunnen ze hun privéleven beter afstemmen op hun werkleven. We constateren ook dat jongens sneller in de technische sector, productie en in handel stappen. Die sectoren zijn erg prestatiegericht en competitief. Die zaken worden over het algemeen minder geassocieerd met meisjes. Het is belangrijk om te benadrukken dat die verschillen voortkomen uit stereotypes. Daarom moeten de stereotypes in vraag gesteld worden.

Wat zijn de belangrijkste obstakels bij de integratie van vrouwen in de STEM-sectoren?
Ik denk niet dat er echte obstakels zijn bij de integratie, het probleem is dat ze gewoonweg niet kiezen voor de STEM-richtingen. Wanneer we het hebben over de integratie van vrouwen op hogere niveaus, zien we wel drempels verschijnen. Vrouwen kiezen namelijk vaker in functie van hun ‘work-life balance’. Tijdens mijn studies voor burgerlijk ingenieur zaten we met amper vijf vrouwen op het jaar. Amper één daarvan kwam in de industrie terecht. Na vijf jaar in die sector kampte ze met een depressie door de hoge druk die op haar uitgeoefend werd. Later heroriënteerde ze naar het onderwijs, de richting die mijn vrouwelijke collega’s en ikzelf eerder ook al hadden gekozen. Ik bleef op de Universiteit, niet wetende of ik de kans zou krijgen om daar carrière te maken. Het blijft moeilijk om een evenwicht te vinden tussen je privé en het professionele leven. We zien dat de verantwoordelijkheid voor het opvoeden van kinderen voornamelijk nog bij de vrouwen ligt, hoewel dit aan het veranderen is.

Wat zijn, volgens u, de politieke acties die gesteld moeten worden om de integratie van vrouwen in deze domeinen te bevorderen?
We hebben zelf de kaarten in de hand om in de juiste richting te bewegen. Zo kunnen we het ‘Pacte pour un Enseignement d’excellence’ (bekend als ‘Pacte d’excellence’) in Franstalig België aanhalen. Dat pact bevat verschillende maatregelen en beoogt vele hervormingen, die er uiteindelijk voor zullen zorgen dat meisjes en jongens toegang krijgen tot dezelfde cursussen en lessen, zodat genderverschillen wegvallen. Docenten krijgen de kans om zich bij te scholen zodat hun lessen in lijn zijn met de snel evoluerende maatschappij. Ook zullen de opleidingen van leerkracht daar in de toekomst meer rekening mee houden. Het decreet werd vorige week goedgekeurd in het Parlement, waarmee het startschot van een lange weg is gegeven. Genderongelijkheid zal worden opgenomen in hun opleiding, zodat zij in het kader van hun cursussen en lessen stereotypes kunnen vermijden. Dat zal een belangrijke eerste zet zijn om de stereotypes te herkennen en vervolgens uit te wissen.

Als u een boodschap kan geven aan jonge meisjes en vrouwen die twijfelen om te starten aan een STEM-opleiding, wat zou dat dan zijn?
Je moet simpelweg durven en tegen jezelf zeggen dat meisjes net zo getalenteerd zijn als jongens. Wanneer ze STEM omarmen, zullen ze een prachtige carrière kunnen uitbouwen.

We zijn beslist niet de enige met die missie. Op de Internationale Dag van vrouwen en meisjes in de Wetenschap op 11 februari, organiseerde ‘Femmes et Sciences’ het evenement “Regards croisés sur les les carrières au feminin dans les STEM” (“Een blik op de carrières van vrouwen binnen de STEM”). STEM (Science, Technology, Engineering en Mathematics) is een afkorting voor opleidingen en beroepen in de technologie, techniek, exacte wetenschappen en wiskunde branche. De bijeenkomst werd geopend door prof. dr. Angélique Léonard, onze “Vrouw in de kijker” van deze week. Ze is voorzitster van de ondernemingsraad en professor aan de Universiteit van Luik. Verder kregen we de kans om te luisteren naar enkele van de vele aanwezige gastsprekers:

• Marie-Martine Schyns, Franse Gemeenschapsminister van Leerplichtonderwijs

• Dominique Lafontaine, professor in de Wetenschap aan de Universiteit van Luik

• Roberta Pattono, lid van de directie van het departement Onderzoek en Innovatie van de Europese Commissie

• Isabelle Régner, professor en onderzoekster in het laboratorium van de Cognitieve Psychologie aan de Universiteit van Aix-Marseille

• Christel Opdebeeck, beleidsmedewerker van de Vlaamse Overheid voor Onderwijs en Vorming

Het evenement focuste op de ondervertegenwoordiging van vrouwen in de exacte wetenschappen. Die ondervertegenwoordiging tekent zich duidelijk af: slechts 34% van de Europese wetenschappers is vrouw. Bij de ingenieus neemt die verhouding een diepere duik: daar is slechts 1 op 5 vrouw. Hoewel reeds sinds de jaren ‘90 een positieve trend is ingezet, blijven vrouwen nog steeds in de minderheid.

Hoe leggen we de ondervertegenwoordiging van vrouwen in de wetenschap uit?

Vaak gehoorde verklaringen voor deze ondervertegenwoordiging zijn dat vrouwen verantwoordelijk zijn voor hun gezin, dat ze moeilijkheden ervaren om professionele netwerken te weven of zelfs dat ze over minder vaardigheden beschikken dan mannen. In de werkelijkheid is de ondervertegenwoordiging van vrouwen in wetenschap te wijten aan compleet andere factoren. Reeds van kleins af aan worden meisjes op school geconfronteerd met een minderheid van vrouwen in deze sector. Bovendien maakt de afwezigheid van succesvolle vrouwelijke rolmodellen in de wetenschappen dat het identificatieproces ermee moeilijker verloopt. We zien ook dat meisjes, zowel op school als thuis, slachtoffers zijn van positieve discriminatie. Hierbij wordt meer aandacht geschonken aan meisjes dan aan jongens, omdat verondersteld wordt dat meisjes minder bekwaam zijn dan jongens. Naarmate de tijd verstrijkt, daalt de interesse voor de exacte wetenschappen bij meisjes meer en meer. Wie heeft er nog nooit gehoord dat vrouwen sterker zijn in talen en mannen in wiskunde? Prof. Règner onderzocht dergelijke stereotypes aan de hand van experimenten. Ze kon aantonen dat de stereotypes zo hardnekkig zijn, dat er zich een merkwaardig fenomeen aftekent: ze zorgen voor tegenprestaties. Meisjes hebben het gevoel dat ze zich harder moeten bewijzen omdat ze er minder goed in zouden zijn. Dat maakt hen, ironisch genoeg, sterker in die domeinen. Vrouwen in de wetenschap krijgen te maken met heel wat vormen van discriminatie. Een andere voorbeeld daarvan is de loonkloof, die tegenwoordig steeds kleiner wordt maar nog steeds 17% bedraagt. Daarbovenop komt nog eens het ‘glazen plafond’. Vrouwen beklimmen veel minder makkelijk de professionele ladder. Het glazen plafond weerhoud hen ervan door te breken naar hogere professionele posities.

Jonge meisjes aantrekken in de exacte wetenschappen: gevolgen en uitdagingen

De ondervertegenwoordiging van vrouwen in STEM-opleidingen is een groot maatschappelijk probleem met talrijke gevolgen. Prof. Dominique Lafontaine meent dat meisjes zich sneller richten tot domeinen waarin ze een sociale rol kunnen spelen, zoals het onderwijs, de gezondheidssector of sociale- en menswetenschappen. Jongens daarentegen kiezen eerder voor de exacte wetenschappen of ICT. Genderdiversiteit binnen deze beroepen is ver te zoeken. Zoals reeds uitgelegd heerst er een duidelijke minderheid van vrouwelijke wetenschappers, die bovendien hun weg naar hogere niveaus niet vinden. Met een mannelijke top als resultaat. Keuzes worden dus genomen door mannen, voor mannen. Daarom is het van uiterst belang dat vrouwen zichtbaar worden binnen die domeinen. In een nagenoeg uitsluitende mannelijke sfeer zullen die specifieke vaardigheden minder snel aan vrouwen toegeschreven worden. Vrouwelijk wetenschappelijk talent zal minder erkend worden, wat op zijn beurt nefast is voor het aantal vrouwen in wetenschappelijke posities. Men dient die negatieve spiraal te doorbreken.

Hoe maken we het verschil ?

Op Europees niveau richt het actieplan van Horizon 2020, een financieringsprogramma van de Europese Unie, zich op een betere integratie van vrouwen in onderzoeks- en innovatie domeinen, en het verbeteren van de kwaliteit en relevantie van wetenschappelijke publicaties. Om dit te verwezenlijken werkt de Europese Unie samen met de lidstaten, onderzoeksorganisaties en met de Europese Commissie. Sinds 2011 deelt de Europese Unie jaarlijks een prijs uit aan innovatieve vrouwen. Met deze prijs hopen ze het aantal vrouwen in het domein van onderzoek en innovatie te bevorderen, en mogelijke rolmodellen naar voren te schuiven. Op Belgisch niveau staat het Pact of Excellence, dat in 2015 werd gelanceerd, in de kijker. Dit houdt in dat meisjes en jongens een algemene training krijgen om zo de ongelijkheden weg te werken. Daarnaast is er ook nog het Vlaamse STEM-actieplan van 2012-2020, dat ervoor zorgt dat het aantal middelbare scholieren die willen doorstromen naar STEM is toegenomen. Niet enkel de overheid maar ook andere organisaties werken aan de ontwikkeling van de vaardigheden van jonge meisjes in STEM-loopbanen. Isabelle Deflandre, directrice van vzw ‘Elles bougent’ (‘Zij bewegen’) en Simon Moreau, verantwoordelijke voor het project ‘Genre-et-TIC’ (Gender en ICT) van de vzw Interface3, kregen de kans hun concrete acties te presenteren. Op beurzen en evenementen promoten ze de STEM-sector en geven ze informatie over de beroepsmogelijkheden. Bovendien is er ook een systeem waarbij jonge meisjes een ‘peettante’ toegewezen krijgen. Op die manier krijgen ze een rolmodel aangereikt, waar de jonge meisjes zich mee kunnen identificeren.

Ons engagement

Fedactio uit zich al vele jaren als voorstander van gelijkheid voor mannen en vrouwen via het platform ‘Vrouw en Maatschappij’. Ook andere platformen sluiten naadloos aan bij de boodschappen uitgedragen op het evenement. Met zowel platform ‘Onderwijs’ als platform ‘Ondernemers’ willen we jongeren motiveren om verder te studeren en hen laten profiteren van onze ondersteuning en ervaring. Fedactio promoot participatie voor iedereen, in elk veld. Laten we samen in actie schieten tegen stereotypes en genderdiscriminatie. Zo maken we een mooie toekomst mogelijk, voor iedereen.