Spijbelen op de internationale dag van de educatie, het lijkt paradoxaal. Anuna De Wever
(17) brengt reeds wekenlang duizenden studenten op de been om te betogen voor
het klimaat. Dat onderwerp dient volgens hen bovenaan de politieke agenda te
staan. Actie is nodig, nu meer dan ooit maar de inspanningen die België
momenteel levert schieten ernstig tekort. ‘De toekomst is aan de jeugd’, maar
wat als er helemaal geen toekomst meer is? Met die vraag maken ze de inzet van
de mars pijnlijk kenbaar.
Toch krijgt
het initiatief ook kritiek over zich heen. Zo zouden de jongeren beter op de
schoolbanken zitten in plaats van op straat te komen. Anderen zeggen dan weer
dat deze actie voor velen evenzeer een goede leerschool biedt. Ze vinden het
van groot belang dat jongeren vragen gaan stellen en zich informeren over
onderwerpen zoals klimaatverandering. Zo gaan ze zelfstandig en kritisch nadenken
over de manier waarop wij als maatschappij leven en (her)denken hun eigen
plaats en mogelijkheid als individu binnen dat kader. De jongeren durven
zichzelf een spiegel voor te houden. Wanneer ze de maatschappij verplichten
daar in te kijken, lijkt dat vooral erg pijnlijk te zijn.
Of men het
nu eens is met de jongeren of niet, ze laten hun stem horen. Ze zijn niet
langer onmondig en durven hun nek uit te steken. Geef jongeren de ruimte om te
ontdekken wie ze zijn, waar ze voor staan en welke richting ze uit willen. Ook
Fedactio komt op voor de jeugd en geeft jongeren de kans om zichzelf op diverse
vlakken te kunnen ontplooien. Leren stopt namelijk niet bij het verlaten van de
schoolbanken, daar geloven wij in.
Post A Comment: