Professor Dimo Kavadias heeft belangrijke uitspraken gedaan in verband met de maatschappelijke betrokkenheid van allochtone jongeren. Kavadias verklaarde dat allochtone jongeren meer geïnteresseerd zijn in de Belgische politiek in vergelijking met autochtone jongeren. Bovendien gaf hij aan dat de verhoging van het inschrijvingsgeld een breekpunt kan zijn voor de jongeren en vergeleek de mogelijke situatie met de studentenrevolte van 1968. Ook werd tijdens het gesprek de toenemende radicalisering besproken en wat er tegen gedaan kan worden. Als laatste stelde Kavadias voor om de Sociale Wetenschappen Olympiade (SOWO), waar hij jurylid is geweest, uit te breiden naar alle richtingen van het secundair onderwijs.
Vlaamse jongeren geloven weinig in democratie
Uit het ICCS-studie van 2009 waaraan Dimo Kavadias heeft meegewerkt, bleek dat Vlaamse jongeren het minst hoopvol stonden in vergelijking met jongeren over de hele wereld wat betreft hun houding tegenover democratie. Het is dus niet zo goed gesteld met de maatschappelijke betrokkenheid. Bovendien werd in een latere studie van het Jeudonderzoeksplatform in 2012 nogmaal bevestigd dat Vlaamse jongeren bedroevend laag participeren op vlak van vrijwilligerswerk. Maatschappelijke betrokkenheid word door Kavadias omschreven als “een gerichtheid op hetgeen dat iedereen bindt, op de verandering of behoud van de publieke ruimte, waar mensen elkaar ontmoeten”. Het onderzoek van ICCS zal door een onderzoeksgroep van Leuven in 2016 terug opgevolgd worden.”
“Jongeren worden geleefd in plaats van zelf te leven”
De onderzoeksresultaten tonen volgens Kavadias geen probleem. Het is niet belangrijk dat jongeren actief participeren, maar wel dat ze geactiveerd kunnen worden als er een probleem is.
“Jongeren worden geleefd in plaats van zelf te leven. Niet iedereen moet continu op straat staan, maar het begint wel een probleem te worden als de jongeren geen vragen stellen over wat er gebeurd en het niet als hun taak zien om kritisch te zijn of te reageren op de beslissingen die worden genomen boven hen.”
De participatie geneigdheid autochtone jongeren is laag
De participatie geneigdheid en politieke interesse van autochtone jongeren is lager dan jongeren met een migranten achtergrond. Vroeger was dat andersom. Dit blijkt uit analyses van een nog niet gepubliceerde studie van prof. Kavadias. Maatschappelijke betrokkenheid is geen stabiel gegeven en heeft veel te maken met het zich al dan niet bevinden in een `comfortzone`. De Vlaamse autochtone jongeren zitten in hun comfortzone en maken zich dus minder zorgen om politieke beslissingen. De allochtone Vlaamse jongeren daarentegen merken dat ze niet goed kunnen `ademen`, en willen stappen ondernemen om het `leefbaarder` te maken.
Jongeren politiek bewust als in mei 1968?
“Alhoewel uit studies blijkt dat jongeren minder geïnteresseerd zijn in de politiek, denk ik dat de houding vrij snel kan veranderen als er een grote commotie is, zoals bijvoorbeeld het gevolg van het lopende proces voor de verhoging van het inschrijvingsgeld voor het Hoger Onderwijs. Het is een symbolisch dossier die henzelf aanbelangt, namelijk hun beperking van vrijheid, hun beperking van de toegang tot het onderwijs. In de mate dat deze polarisatie door zal lopen, kan het zijn dat dit een breekpunt wordt voor een heleboel jongeren. Dat is een moment dat je niet op voorhand kan inschatten en welk effect het kan hebben op de toekomst, zoals in mei 1968”, aldus Kavadias.
Buskruit voor radicalisatie
De buskruit voor problemen zoals radicalisering wordt geleverd door de fixatie op de gescheiden werelden. Uit de voornoemde ICCS studie blijkt ook dat de Vlaamse scholieren erg terughoudend zijn op vlak van multiculturaliteit. De vraag of dit problemen zoals radicalisering in de hand werkt, antwoord Kavadias: “Het onderwijs in Vlaanderen is erg gesloten. Kinderen met verschillende sociale achtergronden groeien op in aparte scholen en werelden, en zien elkaar nauwelijks. De segregatie stopt bovendien niet bij de schoolmuren: wonen en vrijetijd zijn gescheiden, publieke ruimte is gescheiden, en later ook de arbeidsmarkt. Wanneer al die scheidingen samenvallen, spreek je over werelden van een ander niveau, en dan krijg je zeker een reactie. Als we kijken naar het aantal vertrekkende Syriëstrijders per land is dat in Vlaanderen procentueel gesproken veel hoger dan in andere landen. Die procenten komen van ergens. De vertrekkenden zijn niet allemaal van een bepaalde lage sociale klasse. Maar de publieke opinie reproduceert een aantal stereotypen, en dan begint er een andere dynamiek te spelen, zoals solidariteit onder een bepaalde groep gelovigen, los van de sociale klasse waaruit ze komen. Maar de buskruit wordt wel geleverd door de fixatie op de gescheiden werelden. Ik vermoed dat het een van de factoren is die daartoe bijdraagt”, besloot Kavadias.`
Rol van middenveldorganisaties
Er is een rol weggelegd voor de middenveldorganisaties in het stimuleren van de jongeren tot meer betrokkenheid en een open houding. De laatste jaren zien we dat er een groeiende belangstelling is voor organisaties die openlijk hun steentje willen bijdragen tot maatschappelijke kwesties. Zo is er sinds het begin van het project een grote interesse voor de Sociale wetenschapsolympiade (SOWO), en zijn er steeds meer verenigingen die worden opgericht om de jongeren te stimuleren tot meer betrokkenheid en vrijwilligerswerk, zoals `For youth`. “De middenveldwerking in Vlaanderen is heel uitgebreid, en kent een grote, diverse werking. Er zijn 2 uitersten in de middenveldorganisaties. Mensen die vrijwilligerswerk doen, zoals bijvoorbeeld bij Amnesty international, en mensen die enkele keren in de week gaan voetballen. Er is ook een groep daartussen, zoals jeugdbewegingen en scoutverenigingen, en die zijn uitermate belangrijk. Het deelnemen aan deze verenigingen zijn heel bevorderend in de zin dat zij verschillende vaardigheden aanleren aan de jongeren. En op dit ogenblik zijn deze verenigingen heel `wit`. Ze vormen geen weerspiegeling van de samenleving. Een van de pistes om de maatschappelijke betrokkenheid te verhogen is de toestroom naar de jeugdbewegingen te vergroten”.
Ervaringen SOWO
De ervaringen van Kavadias die dit jaar weer in het jurycomité van de Sociale Wetenschappen Olympiade (SOWO) zetelt. “Het was interessant om te doen. Het zou nog beter zijn als dit project naast de leerlingen van Cultuur- en Gedragseducatie, ook de leerlingen van de niet-humane richtingen zou bereiken, zoals Grieks-Latijn, Fysica, Wiskunde en Wetenschappen. Ik heb zelf Wetenschappen-Wiskunde gestudeerd, dit betekent dat ik dokter of ingenieur zou moeten worden. Echter, heb ik gekozen voor de sociale wetenschappen en vind ik dat iedereen de gelegenheid moet krijgen om andere opties aangeboden te krijgen, zodat ze hun interesses kunnen ontdekken.”
Wie is Dimo Kavadias?
|
Post A Comment: