Het avontuur begon vorig jaar in oktober. Toen werden alle leerlingen uit de derde graad secundair onderwijs uitgedaagd om deel te nemen aan de Sociale Wetenschappen Olympiade, een initiatief van de Vlaamse Olympiade Vereniging, lidvereniging van Fedactio. Meer dan 1200 leerlingen uit Vlaanderen streden mee naar de hoofdprijs: een sociale stage in het buitenland. Laura Pauwels (Sint-Jozefscollege Aarschot) en Eveline Pylyser (Maerlant Atheneum Blankenberge) werden met hun onderzoek naar respectievelijk zelfdoding en anorexia de grote winnaars van SOWO 2012. Zij vertrokken vorige week naar het Zuidoosten van Turkije om er de handen uit de mouwen te steken.
Na een lange vlucht met tussenlanding in Istanbul kwamen de studentes aan in het warme Gaziantep. Onder begeleiding van projectmedewerker van de Vlaamse Olympiade Vereniging Lien Vanhoorne en voorzitter van het platform Kunst, Cultuur en Media Mevlut Akgüngör werden ze naar het luxe-internaat van de Zirve Universiteit gebracht waar ze hun eerste nacht konden doorbrengen. De volgende morgen scheen de zon al vroeg en konden de studentes kennismaken met het plaatselijke team van de hulpverleningsorganisatie ‘Kimse Yok mu' tijdens een uitgebreid Turks ontbijt. Ze werden warm onthaald en meteen in de bloemetjes gezet. Vervolgens gingen ze op verkenning in het stedelijk museum waar ze algemene achtergrondinformatie kregen over de geschiedenis, streekproducten en handambachten. Tijdens de wandeling in het gezellige en drukke centrum van de stad, stopten ze onderweg bij de ‘derwisjhane'. Om even op krachten te komen dronken ze een stevige Turkse koffie en zetten ze hun wandeling verder door de nauwe winkelstraatjes en bazaar van Gaziantep. Ook de in het oog springende burcht werd aan een bezoekje onderworpen. Fahrettin Günes, adjunct-directeur van Kimse Yok mu, nam de Belgische studentes mee naar het bekendste restaurant van de stad waar de meisjes konden proeven van de vele lekkernijen zoals lahmacun, ali nazik, mixed grill, slaatjes en ayran. Als afsluiter gingen ze langs in het pas geopende Zeugma Mozaïek Museum waar ze een blik konden werpen op de geheimzinnig blik van het zigeunermeisje. 's Avonds werd het gezelschap uitgenodigd voor het diner bij de directeur van Kimse Yok mu. De kennismaking verliep in een leuke en ontspannen sfeer en Laura en Eveline gingen op de koop toe naar huis met een klein cadeautje.
De tweede dag werden de stagairs in alle vroegte gewekt en gingen ze op weg richting Sanliurfa beter bekend als de stad van de profeten. Even voorbij de stad bevindt zich het dorp Harran waar de restanten van de eerste universiteit ter wereld te aanschouwen zijn. De sympathieke gids Ibrahim gaf in het Engels een woordje uitleg over deze bezienswaardigheid en bracht hen ook naar een authentieke woning uit leemsteen die tot voor 15 jaar nog bewoond werd maar momenteel dienst doet als museum en cafeetje.
Op onderzoek in de sloppenwijken van Gaziantep
Na een tweedaagse rondrit langs de mooiste trekpleisters van Gaziantep en Sanliufra begon op maandag 18 september - de eerste schooldag in Turkije - het echte werk. Na een warm onthaal en de nodige uitleg door de medewerkers van Kimse Yok mu, waren Laura en Eveline klaar voor hun eerste opdracht. Samen met hun Turkse begeleidster Nedret gingen ze op sociaal onderzoek in de sloppenwijken van Gaziantep om zich een beeld te kunnen vormen van de levensomstandigheden van de armere klasse. Daar werden ze voor het eerst geconfronteerd met de penibele omstandigheden waarin veel gezinnen leven. Eveline Pylyser (18 jaar): 'Het eerste gezin dat we bezochten was het slachtoffer van een eremoord. De vader van het gezin had zijn dochter vermoord om de eer van de familie te redden en werd veroordeeld tot 36 jaar celstraf door de Turkse rechtbank. Hoewel de Turkse overheid sinds jaren sensibiliseringscampagnes voert tegen deze misdaad, komt eremoord jammer genoeg toch nog voor bij arme en achtergestelde families. Het gezin heeft momenteel geen inkomsten en deed daarom een aanvraag bij de hulpverleningsorganisatie‘Kimse Yok mu'. Wij belden aan, maar de familie bleek niet thuis te zijn. Toch konden we een kijkje nemen in hun armoedige woning die louter bestond uit 2 kleine kamers zonder bed of zetel en een ‘keuken' en ‘badkamer' waar amper iets in stond.' De grensloze gastvrijheid ontroerde de meisjes. 'Ook al hebben de mensen niet veel – toch deden ze hun uiterste best om ons tijdens het bezoek iets aan te bieden zoals thee of fruit', verklaarde Laura.
Op woensdag konden Laura en Eveline aan de slag in het voedselbedelingscentrum (asevi) dat opgericht werd met de steun van Turkse ondernemers. Families wiens aanvraag werd goedgekeurd kunnen er 3 keer per week een warme maaltijd komen ophalen. De stagairs ontpopten zich tot ware kokkinnen. Ze sneden het vlees en leerden er Turkse rijst bereiden. De stagairs waren enthousiast dat ze hun handen uit de mouwen konden steken en deelden 's middags met plezier en voldoening de maaltijd uit. In de namiddag vertrokken ze met de medewerkers van ‘Kimse Yok mu' naar de dorpsscholen op het platteland. Daar deelden ze schoolgerief en kledij uit en werden ze beloond met de lieve glimlach van de kinderen. Op de terugweg konden ze proeven van verse druiven en werd halt gehouden bij een boerderijhuis waar de vrouwen vers brood bakten op gasvuurtjes. Natuurlijk konden Laura en Eveline geen nee zeggen op de uitnodiging om het zelfgemaakte brood te proeven.
Bezoek aan Syrische vluchtelingen
Op de laatste - en meest ontroerende - stagedag brachten Laura en Eveline een bezoek aan de stad Kilis. Deze stad grenst aan Syrië en er werd een vluchtelingenkamp neergezet. Ze namen er een kijkje in de opgezette dokterspraktijk en bedeelden er soep onder de Syrische vluchtelingen die onderdak gevonden hebben in deze Turkse grensstad. Het meest emotionele moment van de stage was een bezoek aan een geïmproviseerd ziekenhuis waar Syrische vrijheidsstrijders revalideren. De trieste staat van de ziekenkamers en het schrijnende tekort aan medicijnen hebben de toekomstige studenten psychologie ontroerd. Eveline (17 jaar): 'Het moeilijkste moment voor ons beiden was toch wel toen we het kleine ‘ziekenhuisje' van zwaar gewonde Syrische soldaten van de oppositie bezochten. Buiten een bed hadden ze eigenlijk niets, er waren ook amper medicijnen beschikbaar. Velen soldaten wachten nog op een noodzakelijke operatie of reeds een tweede operatie, die plaatsvindt in het algemene ziekenhuis van Kilis. Zo was er een man, zwaargewond aan zijn been, die ons vertelde dat hij al een maand wachtte op een tweede operatie.'
Op de laatste dag van hun verblijf in Gaziantep bezochten de toekomstige studentes psychologie de campus van de Zirve Universiteit. Ze droomden al luidop van een erasmusverblijf op deze recente en luxueuze universiteit. In de namiddag werd tijd gemaakt om souvenirs te kopen en konden de meisjes nog een bezoek brengen aan een welnesscomplex met stoombad, sauna en hamam. Onder de indruk van wat ze gezien en beleefd hebben, keerden de finalisten afgelopen zaterdag terug naar België om er deze week hun studie in de psychologie aan te vatten.
Post A Comment: