In het kader van de Vredesweek verzamelden Beltud en de Interlevenbeschouwelijke Werkgroep (IWG) geïnteresseerden in de Sint-Pieterskerk, de ideale locatie voor een spirituele avond. De stoelen stonden alvast opgesteld rond een prachtige cirkelvormige vloertekening waarover de derwisj sierlijk dansten met hun wervelende gewaden.
Idris Ünver, de gastheer van de avond, zorgde voor een uitgebreide inleiding tot de semazen, een sema-dans uitgevoerd door de derwisj. Vervolgens kon het publiek genieten van een sema-voorstelling door de sema-grootmeester AbdulKadir DIKICI. De muzikale begeleiding werd verzorgd door Mevlut Akgüngör op de ney (een soort fluit) en Robert Micin op de oed (een snaarinstrument), twee muziekinstrumenten die prachtig weerklonken in de kerk.
De avond stond in het teken van Rumi, een Perzische filosoof en dichter uit de 13de eeuw. Zijn gedichten werden voorgedragen en besproken en men merkte op hoe deze nog steeds relevant zijn in de 21ste eeuw. Zenmeester Frank De Waele Roshi bracht ook twee tijdgenoten van Rumi ter sprake, de heilige Franciscus van Assisi en de Japanse zenmeester Dogen Kigen. Hoewel afkomstig van totaal verschillende gebieden, zijn de gelijkenissen in hun gedichten treffend. Zenmeester Ruud Baanders bespeelde tussen de gedichten de betoverende shakuhachi, een Japanse meditatieve fluit.
Bahattin Kocak, docent islamitische godsdienst, gaf vervolgens een boeiende uiteenzetting over Rumi’s bekendste gedicht “De Herberg”, over emoties en dialoog:
Emoties en gedachten komen even langs en zijn dan weer weg. Observeer en zie hoe vluchtig dat ze zijn. Accepteer ze niet als iets zijnde van jou, zie ze als een bezoeker die komt en weer gaat! Doe dit zelfs als er een hoop verdriet bij je binnenstormt en met geweld je hele huisraad vernielt. Kijk onbevangen naar de aanwezigheid van elke gast. Misschien komen ze de boel opruimen, misschien willen ze plaats maken voor het nieuwe… De donkere gedachten, irritaties, gevoelens van schuld, herken ze als ze kloppen aan je deur. Wil ze niet weg, laat ze zijn... Klamp je ook niet vast aan enkel de gelukbrengende gast. Wees blij met iedereen die ‘even’ bij je langs komt. Er is geen goed en er is geen kwaad. Geloof dat de hemel, hoe je hem ook ziet –binnen of buiten jou- hen alleen maar op je weg heeft gezet om je bij te staan.
De semazen ceremonie eindigde met een gebed voor de vrede, voor de zielen van alle profeten en mensen. En was dat niet de reden van deze bijeenkomst; in vrede samenleven en in dialoog gaan met mensen met een andere levensbeschouwing. Op het einde van de avond werden de gesprekken enthousiast verdergezet bij een hapje en een drankje. Ontmoetingen waar Rumi zelf zo vaak over schreef:
Tussen goed en fout is
Een enorme afstand, dat is de plek
waar ik je ontmoet.
 |
 |
 |
 |
 |
Post A Comment: