Karen Maas is in één woord gepassioneerd over haar vrijwilligerschap voor het Internationaal Taal- en Cultuurfestival (IFLC). Karen combineert haar drukke job als directeur van Stichting Pars Cipere met haar vrijwilligerschap voor het IFLC. Maar al te graag wil zij jongeren begeleiden voor en tijdens het IFLC. Zo trok ze in 2013 een week naar Ankara (Turkije) voor het toenmalige Turkse Olympiade. Dit jaar is zij met haar leerlingen in Zuid-Afrika geweest voor het IFLC. En in Brussel mocht ze dit jaar ook de presentatie doen tijdens de speciale voorstelling in het Europees Parlement.
Karen Maas, 44 jaar, is geboren en getogen Brabander en woont in Tilburg. Sinds 2014 is ze directeur van Stichting Pars Cipere. Deze stichting zorgt ervoor dat daar waar de overheid zich steeds verder terugtrekt de kwetsbaren in de samenleving begeleiding te bieden om hun volop deel te laten nemen en een waardevolle plek te geven in de maatschappij.
Vrijwilligerswerk voor het IFLC
In 2013 heeft Karen twee leerlingen mogen begeleiden tijdens de toenmalige Turkse Olympiade in Ankara. Een voor haar onvergetelijke ervaring, zoals Karen het verwoordt. Karen verteld: “Dat wat begint bij een gemeenschappelijke interesse in muziek en dans, eindigt in een gelijkgestemdheid en vriendschap op basis van universele waarden en normen, wat een gevoel brengt van intense vreugde en hoop op vrede voor iedereen.” Dit jaar werd het voor Karen nog duidelijker tijdens het IFLC in Zuid-Afrika en Brussel. Waar ze in 2013 zich vooral richtte op het proces van haar Nederlandse leerlingen en in het waarnemen van wat er aan vriendschap ontstaat tijdens de Turkse Olympiade, richtte zij zich dit jaar op alle deelnemende kinderen die zij ontmoette en stimuleerde ze ongeacht hun land van herkomst.
Wat is de reden waarom je voor dit project hebt gekozen?
“Ik ben vanuit mijn vrijwilligerswerk bij stichting Kennisplein in aanraking gekomen met het IFLC. Mijn ervaringen tijdens de reis naar Ankara in 2013 heeft mij blijvend veranderd. Gedurende mijn carrière zet ik mij in voor kwetsbare mensen, vanuit een positief mensbeeld. Ik draag graag bij aan gelijke rechten en kansen, onafhankelijk van ras, religie, sekse en etniciteit. De doelstellingen van het IFLC passen precies in mijn wens voor de wereld en mensheid," aldus Karen Maas. Daarnaast heeft ze zelf grote affiniteit met zang, dans, theater en kunst. En was als kind vaak op het podium te vinden. Dit mensbeeld, de doelstellingen en de kunstvormen verenigd te zien en ook nog de kans om haar voorliefde met jongeren te werken van over de hele wereld inspireert Karen. “Dan is het geen keus meer te kiezen voor dit project, maar een roeping”, zoals Karen het noemt.
Gaan we je volgend jaar terugzien als vrijwilliger van het IFLC?
Karen antwoord meteen met “dolgraag”. Ze zou graag haar aantal uren als vrijwilliger zelfs constructief willen uitbreiden. En als ze volgend jaar de kans krijgt om op diverse plaatsen in de wereld een IFLC evenement mee te maken, dan wil ze haar waarnemingen, wat de invloed is van het IFLC aan het opbouwen van een nieuwe wereld, graag in twee boeken verwerken. Eén voor de jongere generatie in verhaalvorm en één als weergave van de algehele belevenis en de waarde daarvan voor de wereld.
Wat is jouw tip voor mensen die vrijwilligerswerk willen gaan doen?
"Vrijwilligheid is niet hetzelfde als vrijblijvendheid. Als je vrijwilligerswerk wil gaan doen, dan ga je een commitment aan. Ga bij het vinden van vrijwilligerswerk op zoek naar een organisatie waarvan de doelstellingen passen bij wie je zelf bent als mens. Kijk welke bijdrage je zelf wilt leveren en of dat past bij de vraag vanuit de organisatie en laat je vooral verrassen in wat het jouw brengt, en denk daarbij niet in verwachtingen, dan zal alles wat je doet een wederzijdse verrijking zijn," aldus Karen Maas.
Post A Comment: